Duiken en zonnen in Mozambique

Voordat ik begin met alles te vertellen wil ik even zeggen dat het me spijt dat ons blog zo lang inactief is geweest. Dit komt omdat we zo druk zijn met leuke dingen doen en prachtige dingen zien! Waarschijnlijk zal dit blog vol spel en typfouten zitten, ik typ dit op mijn telefoon terwijl we onderweg zijn van Johannesburg terug naar Swaziland. Ook wil ik even zeggen dat dit blog over halverwege april gaat. Ik zal later nog een blog schrijven over onze tijd nu..

Op 22 april vetrokken we in de vroege ochtend met de quantumbus met Psycho en Bob naar Mozambiek. Nadat we de grens overstaken en in Mozambiek aankwamen gingen we geld wisselen. En in Mozambiek gebeurd dit niet in de bank maar op straat. Een 'walking ATM' kwam onze bus in en ging geld met ons wisselen. Best gek dat die persoon gewoon rondloopt met ruim ?50000,- om te wisselen met mensen. Na een aantal uur reizen door Mozambiek kwamen we aan bij onze tussenstop; in de buurt van Maputo. Hier aangekomen was al snel te zien dat het klimaat erg anders is dan in Swaziland; het was een stuk warmer en er waren veel meer muggen. Na een nachtje slapen gingen we weer verder met de bus richting Imhambane. Na nog een reisdag van een uur of 9 kwamen we aan in het kustdorpje Tofo. Het hele dorp is om de duinen van de oceaan heen gebouwd en bestond vooral uit hotels, restaurants, bars en toeristische winkels en een markt.

Omdat Cas en ik besloten hebben om een duikcursus te volgen, moesten we direct op de eerste dag in Tofo al de boeken in. Samen met Mathilda leerde we alle theorie voor het duiken (en dan denk je dat je vakantie hebt, ha). Na een dag theorie kregen we een korte minitoets en de volgende dag gingen we de praktijk oefenen in het zwembad. De eerste keer duiken is heel gek, het is heel lastig om rustig te blijven ademen onder water omdat je dit niet gewend bent. Na een antal oefeningen begonnen we het idee door te krijgen. De volgende dag deden we nog een zwembadsessie van ongeveer een uur en daarna kwam het echte werk, de oceaan in!

De eerste keer de oceaan in was nog een hele uitdaging, eerst de boot het water in duwen en allemaal de boot in springen, toen naar de duikplek varen en daar aangekomen je uitrusting aandoen. Terwijl de golven van de toch wat ruige oceaan nog steeds de boot flink laten slingeren. Sommige mensen hadden wat last van zeeziekte op deze eerste duiktocht (ik noem geen namen, Cas). Maar eenmaal in het water zien we hoe ongeloofelijk mooi de onderwater wereld wel niet is. De eerste oceaanduik was vooral een beetje wennen aan de zee en om ons heen kijken, dat vraagt om meer!

De volgende twee dagen deden we nog 2 oceaan duiken en 1 afsluitende zwembadduik. Ook moesten we een theorie examen afleggen. Nadat we onze theorie hadden behaalt en alle vaardigheden in het zwembad en in de oceaan met succes hadden afgelegd was het tijd voor onze laatste duik. Dit was zeker de leukste en mooiste duik die we hebben gehad. Doordat we de duiktechniek goed doorhadden voelden we ons heel vrij in het water en zagen we vanalles. Van prachtig koraal tot alle vissen van Nemo, van sidderalen tot enorme maanvissen. Ik heb zelfs gevoetbalt met een zeekreeft, haha.

Vrijdag avond was de laatste avond in Mozambiek en tevens de dag dat we slaagden voor onze PADI Open Water Diver Certificate (een hele mond vol), dus was het tijd voor een feestje. In Mozambiek verkopen ze een soort bruine rum die Tipo Tinto heet, heel lekker en heel goedkoop! Na een lange en gezellige avond moesten we om 4 uur 's ochtends met de bus terug naar Swaziland. Doordat de alcohol nog goed aanwezig was bij iedereen was iedereen binnen een kwartier in slaap gevallen.

De terugreis deden we aan een stuk door, na een eindeloze reis van 14 uur waren we eindelijk terug in Lidwala. Toen braken twee weken van werken op de NCP aan. Het was hardstikke leuk om mijn schatjes weer te zien en in de twee weken hebben we ze een hoop kunnen leren en leerde wij hun steeds beter kennen!

De laatste dinsdag op de NCP was voor mij best spannend. Tijdens de ochtendpauze was een van mijn kinderen gevallen (we weten niet precies hoe) en kwam hij huilend het klaslokaal binnen. Toen zag ik dat zijn hele gezicht onder het bloed zat en dat er een enorm gat in zijn voorhoofd zat. Toen ik zag dat de wond tot de schedel was besloten we snel er een tijdelijk verbandje op te doen (wat niet echt hielp) en hem snel naar het ziekenhuis te brengen. Van het schooltje tot de taxistandplaats heb ik, met het jongetje in mij handen, 2km gerend. Toen met de taxi naar Lidwala om snel samen met de staff naar het ziekenhuis te gaan. Eenmaal daar vroeg het jongetje of ik met hem meeging naar de operatiekamer omdat hij bang was. Terwijl ik hem trooste kreeg hij 3 flinke hechtingen. Toen de dokter klaar was leefde het mannetje weer helemaal op, en was hij weer het grappige mannetje.

Vrijdag was onze laatste dag op de NCP en dat vierden we door de kinderen tijger en leeuwenmaskers te laten maken. Daarna gingen we taart met ze eten en zongen we wat liederen.

Na het weekend was het tijd voor wat vrije tijd na 2 weken te hebben gewerkt, dus hebben we (Cas, Anneke, Ed en ik) besloten om naar de Victoria Waterfalls in Zambia te gaan! Meer over die reis in ons volgende blog..

Groeten uit Swaziland!

Cas en Jochem



P.S. Foto's zullen later volgen, die staan niet op mijn telefoon.